Sunday 9 December 2018

ਪੰਜਾਬ ਤੈਨੂੰ ਪੁੱਤ ਪਏ ਸੂਲੀ ਤੇ ਚਾੜ੍ਹ ਦੇ ,
ਤਸਵੀਰ ਰੰਗਲੀ ਜਿਹੀ ਜਾਂਦੇ ਵਿਗਾੜ ਦੇ ।

ਧਰਤੀ ਦਾ ਦਿਲ ਹੈ ਟੁੱਟਦਾ, ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਕੂਕ ਸੁਣ ,
ਖੇਤਾਂ 'ਚ ਜਦ ਕਦੇ ਵੀ ਪਰਾਲੀ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦੇ ।

ਲਾਲਚ ਨੇ ਹੀ ਇਹ ਪਾਠ ਪੜ੍ਹਾਇਆ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ,
ਸ਼ਹਿਰ ਆਪਣੇ ਉਸਾਰ ਤੂੰ ਜੰਗਲ ਉਜਾੜ ਦੇ ।

ਸੋਚਾਂ ਦਿਆਂ ਪਰਾਂ ਨੂੰ ਵਧਾ ਵੀ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰ ,
ਪਹਿਲਾਂ ਤੂੰ ਇਹਦੇ ਉੱਤੇ ਲਗੀ ਧੂੜ ਝਾੜ ਦੇ ।

ਸਰਦ ਉਹਦਾ ਦਿਲ ਹੈ ਪੋਹਾਂ ਤੇ ਮਾਘਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗਰਾਂ ,
ਪਰ ਉਹ ਵਿਖਾਵੇ ਕਰਦਾ ਪਿਆ ਜੇਠ ਹਾੜ ਦੇ ।

No comments:

Post a Comment

ਸਿਫ਼ਤ

ਵੱਗਦਾ ਗਿਆਨ ਦਾ ਚਸ਼ਮਾ, ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੁਆਲੇ  ਭਰ ਭਰ ਵਰਤਾਏ ਜਿਨ੍ਹੇ, ਨਾਮ ਦੇ ਪਿਆਲੇ ਨ੍ਹੇਰੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਅੰਦਰ, ਜਿਸ ਰਾਹ ਵਿਖਾਲੇ ਮਿਹਰ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਜਿਹੇ ਪਾਪੀ ਵੀ ਪਾਲੇ ਜਦ ...