Dedicated to unforgettable Nusrat Fateh Ali Khan (October 13, 1948 - August 16,1997). I tried my best but still I feel this poem doesn't even give an idea about an iota of his talent.
ਮਨ ਮੋਹ ਲਿਆ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਆਪਣੇ ਹੁਨਰ ਦਾ ਜਲਵਾ ਦਿਖਾ ਕੇ ,
ਹਰਸਿਮਰਨ ਦਾ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਤੈਨੂੰ ਰੱਖੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਵਸਾ ਕੇ ।
ਇਹ ਦੁਨੀਆ ਜਦੋਂ ਵੀ ਕਰਦੀ ਨਿਰਾਸ਼ , ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਮਨ ਨੂੰ ਸਤਾ ਕੇ ,
ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਦਾ ਮੈਂ ਇਹਨੂੰ ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੇ ਆ ਕੇ ।
ਤੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਮਿੱਠੇ ਬੋਲ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ,
ਕਰਾਮਾਤ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਚਿੰਤਾ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਭੁਲਾ ਕੇ ।
ਪਿਆਰ , ਸ਼ਰਦਾ ਤੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਕਵਾਲੀ ਗਾ ਕੇ ,
ਸਾਰੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਤੂੰ ਸਵਰਗ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਾ ਕੇ ।
ਰੂਹ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰ ਤੇ ਫਿਕਰਾਂ ਨੂੰ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਉਡਾ ਕੇ ,
ਸੁੱਖ , ਚੈਨ , ਆਰਾਮ ਦਿੰਦਾ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਗੀਤ ਸੁਣਾ ਕੇ ।
ਭਾਗਾਂ ਭਰਿਆ ਹਾਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਸੁਣਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਪਾ ਕੇ ,
ਰਬ ਨੇ ਭਲਾ ਕੀਤਾ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਤੈਨੂੰ ਬਣਾ ਕੇ ।
ਮਨ ਮੋਹ ਲਿਆ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਆਪਣੇ ਹੁਨਰ ਦਾ ਜਲਵਾ ਦਿਖਾ ਕੇ ,
ਹਰਸਿਮਰਨ ਦਾ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਤੈਨੂੰ ਰੱਖੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਵਸਾ ਕੇ ।
ਇਹ ਦੁਨੀਆ ਜਦੋਂ ਵੀ ਕਰਦੀ ਨਿਰਾਸ਼ , ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਮਨ ਨੂੰ ਸਤਾ ਕੇ ,
ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਦਾ ਮੈਂ ਇਹਨੂੰ ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੇ ਆ ਕੇ ।
ਤੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਮਿੱਠੇ ਬੋਲ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ,
ਕਰਾਮਾਤ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਚਿੰਤਾ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਭੁਲਾ ਕੇ ।
ਪਿਆਰ , ਸ਼ਰਦਾ ਤੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਕਵਾਲੀ ਗਾ ਕੇ ,
ਸਾਰੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਤੂੰ ਸਵਰਗ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਾ ਕੇ ।
ਰੂਹ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰ ਤੇ ਫਿਕਰਾਂ ਨੂੰ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਉਡਾ ਕੇ ,
ਸੁੱਖ , ਚੈਨ , ਆਰਾਮ ਦਿੰਦਾ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਗੀਤ ਸੁਣਾ ਕੇ ।
ਭਾਗਾਂ ਭਰਿਆ ਹਾਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਸੁਣਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਪਾ ਕੇ ,
ਰਬ ਨੇ ਭਲਾ ਕੀਤਾ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਤੈਨੂੰ ਬਣਾ ਕੇ ।
