ਚੈਨ, ਨੀਂਦਰਾਂ ਨਾ ਸੁੱਖ, 'ਤੇ ਕਰਾਰ ਉੱਡ ਚੁੱਕਾ
ਕੰਬਦੀ ਪਈ ਦੇਹੀ, ਸਭ ਵਕਾਰ ਉੱਡ ਚੁੱਕਾ
ਵਾਪਰੀ ਜੋ ਹੋਣੀ ਹੁਣ ਮੁਗ਼ਲਾਂ ਦੀ ਹਕੂਮਤ ਵਿਚ
ਖ਼ਾਲਸੇ ਦਾ ਇਸ ਉੱਤੋਂ ਐਤਬਾਰ ਉੱਡ ਚੁੱਕਾ
ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਸਦਾ ਮੈਨੂੰ ਖੰਡਿਆਂ 'ਤੇ ਤੀਰਾਂ ਦੀ
ਘੋੜਿਆਂ, ਨਿਹੰਗਾਂ ਦੀ, ਸਿੰਘਾਂ ਸੂਰਬੀਰਾਂ ਦੀ
ਲਸ਼ਕਰ-ਏ-ਅਕਾਲੀ ਦਾ ਪੱਕਾ ਦ੍ਰਿੜ ਇਰਾਦਾ ਹੈ
ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ ਰੋਲਣੀ ਅਮੀਰਾਂ ਦੀ
ਸਾਰ ਕੋਈ ਨਾ ਹਾਲੇ ਬੇ-ਖ਼ਬਰ ਨਵਾਬਾਂ ਨੂੰ
ਤਖ਼ਤਾਂ 'ਤੇ ਅਜੇ ਬੈਠੇ ਮਾਣਦੇ ਕਬਾਬਾਂ ਨੂੰ
ਕੀਤੇ ਸਭ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦਾ ਲੇਖਾ ਜੋਖਾ ਹੋਵੇਗਾ
ਰੋਕ ਕੌਣ ਸਕਦਾ ਹੈ ਰੱਬ ਦਿਆਂ ਅਜ਼ਾਬਾਂ ਨੂੰ?
ਤਖ਼ਤ ਹੋਣੇ ਢਹਿ ਢੇਰੀ 'ਤੇ ਇਮਾਰਤਾਂ ਖੰਡਰ
ਜਦ ਗੁਰੂ ਦੇ ਬੰਦੇ ਨੇ ਕੂਚ ਕਰਨਾ ਸ਼ਹਿਰ ਅੰਦਰ
ਇਹਨਾਂ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਨੂੰ ਤੱਦ ਮਿਲਣੀ ਢੋਈ ਕੋਈ ਨਾ
ਚੜ੍ਹਿਆ ਜਦ ਇਹ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਠਾਠਾਂ ਮਾਰਦਾ ਸਾਗਰ
ਵਾਰ ਹਿਰਨਾਂ ਨੇ ਦੱਸੋ ਸ਼ੇਰਾਂ ਦਾ ਕਿਵੇਂ ਸਹਿਣਾ?
ਜਾਬਰਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਨਾਂ-ਨਿਸ਼ਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਾ !
ਗਾਉਂਦੀ ਪਰ ਰਹੂ ਧਰਤੀ ਸੋਹਿਲੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੇ
ਹੋ ਗਏ ਅਮਰ ਨੇ ਜੋ, ਬਣ ਕੇ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਗਹਿਣਾ
