ਸਮਝੇ ਦੁਨੀਆ ਤੇ ਸਿਰਫ ਖੁਦ ਦਾ ਹੱਕ ,
ਬਾਕੀ ਜੀਅ ਜੰਤਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝੇ ਨਾ ਕੱਖ ,
ਬੇਕਸੂਰ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਘਰ ਉਜਾੜ ਕੇ ਭਾਲਦਾ ਇਹ ਸੁੱਖ ,
ਸੂਰਤ ਧਰਤੀ ਦੀ ਵਿਗਾੜ ਰਿਹਾ ਹੈ ਇਹ ਸਵਾਰਥੀ ਮਨੁੱਖ ।
ਨਾ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਤੈਰਦੀ ਮੱਛੀ ਛੱਡੇ ਨਾ ਅਕਾਸ਼ ਵਿਚ ਉੱਡਦੇ ਪਰਿੰਦੇ ,
ਇਹ ਲੋਕ ਤਾਂ ਇੱਕ ਇੱਕ ਜੀਵ ਤਾਂ ਜਿਓਣਾ ਔਖਾ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ,
ਇੱਕ ਇੱਕ ਪਲ ਲੰਘਾਵੇ ਦੇ ਕੇ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ,
ਸੂਰਤ ਧਰਤੀ ਦੀ ਵਿਗਾੜ ਰਿਹਾ ਹੈ ਇਹ ਸਵਾਰਥੀ ਮਨੁੱਖ ।
ਅਗਲੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਦਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਖ਼ਿਆਲ ਕਰਦਾ ,
ਰੱਬ ਦਿਆਂ ਅਣਮੁੱਲੀਆਂ ਦਾਤਾਂ ਦੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੰਭਾਲ ਕਰਦਾ ,
ਔਖਾ ਵਖਤ ਕੱਟਣ ਗੇ ਉਹ ਜੇ ਵੱਡਦਾ ਰਿਹਾ ਇਹ ਰੁੱਖ ,
ਸੂਰਤ ਧਰਤੀ ਦੀ ਵਿਗਾੜ ਰਿਹਾ ਹੈ ਇਹ ਸਵਾਰਥੀ ਮਨੁੱਖ ।
ਬਾਕੀ ਜੀਅ ਜੰਤਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝੇ ਨਾ ਕੱਖ ,
ਬੇਕਸੂਰ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਘਰ ਉਜਾੜ ਕੇ ਭਾਲਦਾ ਇਹ ਸੁੱਖ ,
ਸੂਰਤ ਧਰਤੀ ਦੀ ਵਿਗਾੜ ਰਿਹਾ ਹੈ ਇਹ ਸਵਾਰਥੀ ਮਨੁੱਖ ।
ਨਾ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਤੈਰਦੀ ਮੱਛੀ ਛੱਡੇ ਨਾ ਅਕਾਸ਼ ਵਿਚ ਉੱਡਦੇ ਪਰਿੰਦੇ ,
ਇਹ ਲੋਕ ਤਾਂ ਇੱਕ ਇੱਕ ਜੀਵ ਤਾਂ ਜਿਓਣਾ ਔਖਾ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ,
ਇੱਕ ਇੱਕ ਪਲ ਲੰਘਾਵੇ ਦੇ ਕੇ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ,
ਸੂਰਤ ਧਰਤੀ ਦੀ ਵਿਗਾੜ ਰਿਹਾ ਹੈ ਇਹ ਸਵਾਰਥੀ ਮਨੁੱਖ ।
ਅਗਲੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਦਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਖ਼ਿਆਲ ਕਰਦਾ ,
ਰੱਬ ਦਿਆਂ ਅਣਮੁੱਲੀਆਂ ਦਾਤਾਂ ਦੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੰਭਾਲ ਕਰਦਾ ,
ਔਖਾ ਵਖਤ ਕੱਟਣ ਗੇ ਉਹ ਜੇ ਵੱਡਦਾ ਰਿਹਾ ਇਹ ਰੁੱਖ ,
ਸੂਰਤ ਧਰਤੀ ਦੀ ਵਿਗਾੜ ਰਿਹਾ ਹੈ ਇਹ ਸਵਾਰਥੀ ਮਨੁੱਖ ।