ਉਹ ਕੌਮ

ਜਿਹੜੀ ਕੌਮ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਤੇ ਕਰਦੀ ਮਾਣ,
ਓਹੀ ਕੌਮ ਹੈ ਜਗ ਵਿਚ ਇੱਜ਼ਤ ਖੱਟਦੀ ,
ਹੁੰਦੀ ਉਸ ਕੌਮ ਦੀ ਜਗ ਤੇ ਵੱਖਰੀ ਸ਼ਾਨ ,
ਫੇਰ ਉਹ ਕੌਮ ਤਰੱਕੀਆਂ ਕਰਨੋਂ ਨਹੀਂ ਹੱਟਦੀ  ।

ਜਿਹੜੀ ਕੌਮ ਆਪਣੇ ਵਿਰਸੇ ਨੂੰ ਰੱਖਦੀ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ,
ਹੁੰਦੀ ਉਸ ਕੌਮ ਦੀ ਜਗ ਤੇ ਜੈ-ਜੈਕਾਰ ,
ਹੁੰਦਾ ਉਸ ਕੌਮ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ,
ਤਾਹੀਓਂ ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਸੁਣਦਾ ਓਹਦੇ ਵਿਚਾਰ ।

ਪਰ ਜਿਹੜੀ ਕੌਮ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਦੀ ਕਦਰ ਨਾ ਪਾਵੇ ,
ਉਸ ਤੋਂ ਰੱਖੋਗੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਆਸ ?
ਜਿਸ ਕੌਮ ਨੂੰ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਵਿਚ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ਰਮ ਆਵੇ ,
ਕਿਵੇਂ ਬਣਾਏਗੀ ਉਹ ਜਗ ਤੇ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਖਾਸ ?

ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਬੋਲੀ ਬੋਲਦਾ ਤੋਤਾ ,
ਤਾਹੀਓਂ ਰਹਿੰਦਾ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿਚ ਬੰਦ ਬਣ ਕੇ ਗੁਲਾਮ ,
ਕਰਦਾ ਨਾ ਜੇ ਹੋਰਾਂ ਦੀ ਰੀਸ,
ਉੱਚਾ ਉੱਡਦਾ ਉਹ ਵੀ ਬਾਜ਼ਾਂ ਵਾਂਗ ਸ਼ਰ-ਏ- ਆਮ  |